Dyab Vs Rik Van Cauwelaert: Game, Set, Match!

Als antwoord op mijn boek, " de stad is van ons"  schreef Rik van Cauwelaert een column voor de tijd, waar hij nu zijn centen verdient, onder de tittel, de visioenen van Abou jahjah dat u hier kunt lezen. Daarin etaleert hij naast een mislukte poging tot humor, een staaltje stemmingmakerij op basis van ad hominem nep-argumenten, halve waarheden en regelrechte leugens. Het is een poging tot karaktermoord, een gefaalde zwakke poging weliswaar.  Ik kreeg het advies van velen om de man te negeren want hij zou al een “has been” zijn, en bovendien schrijft hij in functie van zijn banden met een aantal NVA boegbeelden die woedend zijn over mijn nieuwe boek “ De stad is van ons” maar ook over mijn statements in de Media over het onderbuiksracisme binnen die partij.   
Toch wil ik de mening van de man het respect gunnen om ontkracht te worden door argumenten en feiten zonder mij tot het niveau van dat stuk te verlagen natuurlijk.

---

  In dat stuk schrijft Van Cauwelaert :
 
Abou  Jahjahs jongste boek draagt als krachtige titel ‘De stad is van ons’ - hebt u hem? Samen met het bijbehorende manifest van De Nieuwe meerderheid, is het een
poging om de vergane mediabelangstelling weer op te wekken.



Dus ik zou het boek geschreven hebben omdat ik geen media aandacht meer geniet. Zonder te wijzen op de absurditeit van de stelling dat een boek schrijven de beste stunt is om de media te halen, mag ik de heer van Cauwelaert erop wijzen dat ik in acht maanden na
mijn terugkeer uit Libanon meer in de media ben gekomen dan hij gedurende de laatste vijf jaar?

In 8 maanden : twee keer Reyers Laat, twee keer
wakker op zondag, Twee grote interviews in Knack, twee keer in Humo, Mo Magaziene, P magaziene, Twee grote interviews Gazet van Antwerpen , en de lijst is lang, heel lang…  om nog niet te spreken over het feit dat ik een wekelijkse column heb in de krant De Standaard. Vergane mediabelangstelling? Onder welke steen leeft Van Cauwelaert?



Van Cauwelaert schrijft: 

Abou Jahjah zou dan, naar eigen zeggen, in conflict zijn geraakt met sjeik Nasrallah, de sterke man van Hezbollah. En vermits de sjeik niet graag wordt tegengesproken, vluchtte Abou Jahjah naar België. Tenminste, dat vertelde
hij.


Hier gaat het om en verhaal van mijn asiel procedure toen ik 19 jaar was. Dit verhaal heb ik al meermaals - onder andere in mijn autobiografie van 2003-  ontkracht. Dit opnieuw gebruiken is een teken van zwakte. De enige persoon die deze verhaal ooit heeft gebruikt als argument is Filip De Winter. Nu krijgt hij gezelschap van Rik Van Cauwelaert, en die beweert verder in zijn stuk:


Al die verhalen, die aanvankelijk voor goede munt werden opgenomen, gaven voor de media pit aan de figuur van Jahjah toen die in 2000, samen met een stel andere kwajongens, de Arabisch-Europese Liga (AEL) oprichtte.


Dus dankzij een verhaal dat ik zelf heb ontkracht, kreeg ik en de "Kwajongens" van de AEL aandacht. Begrijpen wie begrijpen kan. Maar de hallucinatie gaat verder: 



Hij zou zijn hoogtepunt beleven eind 2002, tijdens een avondlijke rel in Borgerhout waar hij neus aan neus stond met de Antwerpse politiecommissaris Luc Lamine. Nogal wat politici, onder wie premier Guy Verhofstadt (Open VLD), sloegen tilt. Abou Jahjah werd opgepakt, maar
luttele tijd later weer vrijgelaten.



 Leuk om te weten dat mijn “hoogtepunt” is toen ik samen met veel andere burgers gecriminaliseerd waren door de politie, en door een hysterische politieke klasse. Dat is eigenlijk wat we dus wilden? we asked for it! We wilden dus ook dat onze vriend doodgeschoten was zeker? We droomden van in de gevangenis te belanden op basis van niets behalve leugens en onze politieke mening? Dat was onze plan vanaf het begin niet waar? Dat zegt genoeg over de denkbeelden dat de heer van Cauwelaert hanteert. En bovendien, hij spreekt over luttele tijd... dus op zich niet erg hoor,  zes nachten in de cel tussen zware criminelen, van mijn vrijheid beroofd, op basis van pure politieke redenen, is niet zo erg. Elke minuut van die luttele gevangenschap duurde een eeuwigheid voor mij, en voor mijn familie en vrienden, meneer, maar ik ben wel opgelucht dat u dat niet zo erg vindt.
 
Hij gaat dan verder:

De AEL kwam nooit van de grond en werd ook nooit ernstig genomen, tenzij door een groepje jongeren die Jahjah rond zich had verzameld. Niemand kan zich een treffelijke actie van AEL herinneren, zelfs geen poginkje om de Antwerpse dokwerkers ervan te overtuigen Belgen van allochtone afkomst toe te laten tot ‘het kot’.


Zo! De AEL kwam dus nooit van de grond, dat is een merkwaardig stelling over een organisatie dat in België 4000 leden telde onder een gemarginaliseerde minderheidsgroep die bovendien vrij jong was. En toch hebben we een organisatie gebouwd die actief was in meerdere
landen en die de media domineerde wat betreft haar eigen thematiek voor twee jaar 2003/2004 in Vlaanderen en in Nederland. Een organisatie die actieve afdelingen
had in Antwerpen, Mechelen, Gent, Brussel, Brugge, Vilvoorde, Temse, Charleroi, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, Den Haag, Tilburg, Roermond, Zwolle, Almere, en
veel meer. Waar elke afdeling acties en activiteiten en debatten en lezingen naast interne vorming jaren lang heeft georganiseerd. Zo een organisatie kwam dus niet van de grond. Geen enkele organisatie onder Allochtonen in België en Nederland, had zoveel leden en achterban, was zo prominent in de media, had zo een impact, domineerde het debat, en heeft ook zoveel mensen gepolitiseerd. En dat allemaal op eigen kracht en zonder een cent subsidies te
vragen en in een context van absolute criminalisering, vervolging en verdachtmaking.
De AEL kwam dus wel en zeer sterk van de grond beste Rik, en juist daarom moest de AEL kapot gemaakt worden . Dat is ook gebeurd, en de AEL leeft vandaag niet meer. Maar de AEL generatie leeft vandaag wél, en de AEL erfenis leeft vandaag wél. Bovendien vormt die erfenis vandaag de belangerijkste hefboom in een nieuwe mobilisatie process, dat zich opnieuw op een nog sterkere en bredere manier door "Movement X" zal manifesteren.

De politisering van een hele generatie was voor een groot deel ook de verdienste van de AEL, en dat is belangrijker dan dokwerkers overtuigen om allochtonen "toe te laten in hun kot" als onderdanige sidekicks, alsof dat de allochtonen niet het RECHT hebben om overal toegang te hebben als burgers.

 De AEL heeft dat zo goed gedaan beste Rik, dat veel nieuwe opiniemakers en opkomend talent deze prachtige tekst hieronder hebben geschreven en hun eigen hebben gedopt tot de AEL generatie. In een stuk in De Morgen verschenen op 26 Mei 2008 schrijven ze:  

Ondergetekenden behoren tot de AEL-generatie, die dankzij de AEL het gedachtegoed van gelijk burgerschap en volwaardige inclusie is gaan begrijpen. Een generatie die in de AEL haar verzuchtingen heeft herkend. Een generatie die ook zag dat dergelijke idealen geen vanzelfsprekendheid zijn, maar een strijd behoeven.

Onder de ondertekenaars kunt u meneer van Cauwelaert de volgende namen vinden:



Nadia Fadil (sociologe), Olivia Rutazibwa (politicologe), Omar Ba (sociaal-culturele werker), Mostafa Einauan (redacteur-journalist), Youssef El Moussaoui (stand-upcomedian), Mohamed Benhaddou (cultuurfunctionaris), Latif (stand-upcomedian), Nadia Babazia (sociaal-culturele werker), Eva Vergaelen (auteur-journaliste), Orhan Agirdag (socioloog), Mohamed El Omari (jurist), Iman Lechkar (antropologe), Birsen Taspinar (psychologe), Malika Ahali (bibliotheek bediende), Mhamed Elouali (sociale werker), Mostafa Benkerroum (acteur, toneelmaker)

De volledige tekst vindt u op de site van DE
Morgen: http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/289477/2008/05/26/Wij-behoren-tot-de-AEL-generatie.dhtml

Volgens u zijn die mensen dus niemand, want niemand nam de AEL ernstig. Ook de 8411 mensen die mij een voorkeur stem gaven in de verkiezingen van 2003 zijn niemand. Ze zijn maar een paar jongeren die naar de AEL luisterden... Blijkbaar 8411 burgers van boven 18 jaar die de nationalieit van dit land dragen spraken u al in 2003 tegen, en dat zijn dus meetbare feiten. Of moet ik uitlegen wat een voorkeurstem betekent in een democratie?

De AEL was zelf zo ernstig genomen dat er plannen waren om mij te liquideren. Maar natuurlijk geloofde men liever dat ik bodyguards had omdat ik macho was ( hoe kan dat anders, ik ben tenslotte een Arabische man) en wou gewoon wat show verkopen. Dat de Belgische overheid bevestigde dat ambassades informatie doorgaven aan de ministerie van buitenlandse zaken over plannen om mij te liquideren, lees te vermoorden, vermeldt men niet graag… Je gelooft het niet beste Rik? waren dit visioenen ook? Lees de bevestiging van Buitenlandse zaken dan maar:

http://www.gva.be/archief/guid/ambassade-waarschuwt-voor-aanslag-op-dyab-abou-jahjah.aspx?artikel=daf1a4a4-d061-4814-ae2b-13f65d188c12

In Nederland had men ook informatie over een aanslag en tot tegenstelling tot Belgie die eerder bezig was met de repressie tegen de AEL, namen ze in Nederland hun verantwoordelijkheid en zorgden wel voor beveiliging

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/749640/2003/0/08/Topbeveiliging-Abou-Jahjah-na-dreiging-aanslag.dhtml

Werd de AEL toch een beetje ernstig genomen? zo ernstig zelfs dat militaire aanslagen tegen haar werden beraamd?
De trieste vertoning van disinformatie gaat door:

Naar aanleiding van de Amerikaanse aanval op Irak kondigde hij in het VTMdebatprogramma ‘Polspoel & Desmet’ aan duizenden aanhangers op straat te zullen brengen. Er gebeurde
niets.

Er gebeurde niets? Laat ons zien wat wel gebeurde… De AEL heeft toen samen met de PVDA en andere partners het Platform STOP USA opgericht en met duizenden betogers door Brussel meerdere malen getrokken. En dat kunt u gewoon terug opzoeken via google. Maar gezien u niet zo dol op grondig onderzoek bent, zoals blijkt uit dit zwak onderzochte stuk zal ik u helpen beste Rik:

http://www.gva.be/archief/guid/brussel-betoging-tegen-oorlog-in-irak.aspx?artikel=77b65345-218c-45fe-92a6-ec3ba22bd90e


we hebben voor de oorlog, tijdens de oorlog en na de oorlog betoogt, actie gevoerd en gemobiliseerd. Onder deze artikle zie je enkele foto’s van die tijd om te illustreren wat voor u niks zou zijn.

Actie voeren bij de AEL was a way of life, en onze acties waren vaak gedurfd en efficient. Een mooi voorbeeld is  toen we merkten dat de media de Palestijnse rechten aan het doodzwijgen waren… Toen drongen onze actie-ploegen tijdens live uitzendingen binnen in twee TV stations die gesubsidieerd zijn door de gemeenschap en die volgens ons ook onze boodschap aan bod moeten laten komen als deel van die gemeenschap. We hebben de VRT uit de ether gehaald voor meer dan 15 minuten, welke actie groep heeft zoiets ooit voor elkaar gekregen?… Of dat de juiste strategie was, laat ik in het midden, maar was dat ook niets beste Rik?  

Zoom back:



AEL voert ook actie bij VRT

BRUSSEL 09/12 (BELGA) = Drie
militanten van de AEL zijn dinsdagavond de VRT-studio binnengedrongen waar het programma TerZake werd uitgezonden. De mannen kwamen niet in beeld, maar de
uitzending werd door de beeldregie rond 20.10 uur kort onderbroken. Er kwam een 'even geduld'-verzoek in beeld. De indringers zijn buitengezet en werden daar door de politie opgepakt.In een mededeling zegt het AEL dat ter gelegenheid van de eerste Palestijnse Intifada "AEL-militanten vanaf 20.00 uur actie gevoerd
hebben aan de VRT gebouwen en het live actualiteitsprogramma TerZake hebben
onderbroken. Als belastingbetalers zijn wij niet tevreden met de berichtgeving over de Palestijnse zaak. Neutraliteit tussen een onderdrukker en onderdrukten
is uit den boze en staat gelijk aan steun aan de onderdrukker", aldus nog de mededeling.

Zie ook dit artikel

http://www.standaard.be/cnt/dst11122003_019

diezelfde dag hebben we ook actie gevoerd in Nederland, op de A12 Amsterdam waar we een Israelische check-point hebben gesimuleerd tijdens de spitsuren. Onze activisten wereden dan aangehouden en geslagen en bleven een week in de cel.  Een andere ploeg ook diezelfde dag, rolde een Palestijnse vlag open tijdens de toespraak van premier Balkenende in de Nederlandse tweede kamer… 4 acties in twee landen op hetzelfde moment voor hetzelfde doel, dat kon alleen de AEL. Maar dat is weer niks zeker? De AEL heeft tijdens haar actieve jaren, meer acties gevoerd dan welke andere actiegroep in deze maatschappij dan ook. We voerden zelf meer acties dan de vakbonden. Betogingen, Burger Patrouilles, ludieke acties, boycot acties, noem maar op.
Ik denk dat het beeld al duidelijk is, maar we gaan toch verder omdat van Cauwelaert zo verder gaat:

In 2006 trok Abou Jahjah plots naar Libanon, ‘om er tegen de Israëlische bezetter te vechten’.‘Wat een mooie dag om te sterven’, zo stond het in zijn afscheidsbrief op het internet. De Nederlandse journalist Harald Doornbos, correspondent in het Midden-Oosten, vroeg naderhand aan Abou Jahjahs moeder waar haar zoon zich tijdens de vijandelijkheden bevond. De vrouw antwoordde eerlijk: ‘Hier bij moeder.’


Om te beginnen, mijn moeder was fout zeker he, ze moest gewoon bevestigen dat ik aan het strijden was tegenover de journalist die vertelde over hoe Filip De Winter mijn nationaliteit wou afnemen omdat ik bij een “terroristische” organisatie aan het strijden was en dus zelf een terrorist ben… erg van haar dat ze bezorgd en beschermend was. Raar die moeders he…. Maar los van dit, Ik heb ook niet gezegd dat ik ging strijden maar dat ik ging helpen om mijn land te verdedigen. En ik dacht inderdaad dat Israël Libanon ging volledig bezetten en dus dat ik zeker gevangen of gedood zou worden. Maar gelukkig kon Israël dankzij de Hezbollah niet doordringen en kreeg ze ervan langs van het verzet.

Feit blijft dat ik en mijn broer, die in België waren toen de oorlog begon, hebben gekozen om naar Libanon te trekken, en niet hier veilig te kijken van achter een scherm hoe ons
land vernietigd wordt.

Feit ook is dat Rudi Vranckx mij voor de VRT heeft geïnterviewd midden in oorlogsgebied op een plaats van bombardementen ten zuiden van Sidon. Dat intervieuw werd op de VRT-journaal van 23 juli 2006,  om 13 en 19 uur uitgezonden. Ook op de Nederlandse televisie werd hetzelfde interview vertoont: u kunt het interview hier bekijken beste Rik vanaf minuut 14 is het relevant:


http://www.ntr.nl/player?id=NPS_1053392&ssid=203

en u gaat verder : 

En bij Hezbollah bleken ze Abou Jahjah ook
al niet te kennen, meldde Doornbos
geruststellend.


Dat ik en Hezbollah geen beste vrienden momenteel zijn door de gevolgen van de Syrische revolutie en mijn kritiek op de rol van de partij daar, weet iedereen ondertussen. Maar dat ze me niet kennen?

Enkele feiten:

Wie heeft voor de eerste keer twee prominente Leiders van de Hezbollah naar Brussel gehaald om te spreken in het parlement? Antwoord hier: 

http://lvb.net/item/6873


Er is veel meer dan dit, maar dit is meer dan genoeg denk ik.


Voor de rest onthoud ik het feit dat je niet vertrouwd bent met ”future studies” en “game theory” simulaties en modellen. Ik wel dus,  en ik gebruik die in het boek voor drie scenario’s, bedoeld als denkoefening. Trouwens, ondertussen gebruikt elke moderne instelling of organisatie, privé of publiek, gelijksoortige projecties. Ik refereer u
bijvoorbeeld naar het boek van George Friedman, die als baas van Stratfor een autoriteit is in de VS en raad ik u zijn boek "The Next 100 Years, A forecast for the 21 century" aan, het boek is een new york times bestseller, en  is verschenen bij anchor books… maar gezien dat je dit soort scenario's grappig vindt, zal deze boek van Friedman serieus op je lachspieren werken en lachen is gezond, dus ik gun het je van harte. Want dat uw denkbeelden outdated en achterhaald zijn net zoals je politieke reflexen dat over 10 jaar ook zullen zijn kan ik u niet kwalijk nemen.


Dat u problemen hebt met mijn stelling dat Brussel meer divers, meer kosmopolitisch, en relaxter  wat betreft identiteit dan Vlaanderen is, en dat het daarom inderdaad meer kans maakt om de nieuwe uitdaging om alle burgers in een superdiverse maatschappij aan te spreken beter tegemoet te komen dan bijvoorbeeld Antwerpen onder de NVA, is een mening en uw goed recht natuurlijk.
Maar ik ben er wel van overtuigd dat ik het bij het rechte eind in deze heb, en volgens mij heb ik dat ook sterk en duidelijk beargumenteerd in het boek, en dus laat ik dat aan het oordeel van de lezer. Dat is ook meteen, de enige, maar dan echt de enige, inhoudelijk argument dat over
een meningsverschil gaat in een stuk die voor de rest een belediging is voor uw heel journalistieke carrière en voor altijd een smet op jouw blazoen zal blijven.

Ik hoop nu, na dat ik brandhout heb gemaakt van al uw beweringen, en die met feiten en bewijzen heb ontkracht, dat u in de toekomst beter zal opleten voor u dit soort tendentieuse pogingen tot karaktermoord zal proberen. Anderen, waren u voor, ze waren van betere huizen, en ook zij hebben gefaald.